Echt, er zou geen reden moeten zijn om XCOM-agenten voor de monitor te pesten. Per slot van rekening zijn dit zeer nobele mannen en vrouwen die hun leven riskeren voor de goede zaak. Die zich niet neerleggen bij een superieure buitenaardse soort die hun eigen planeet regeert. In plaats daarvan worden de wapens getrokken en wordt het buitenaardse gebroed afgemaakt in turn-based gevechten!
Toch is er waarschijnlijk nauwelijks een beroep dat vaker wordt afgekraakt voor zijn incompetentie in PC-spelletjes. Maar het is gewoon te frustrerend wanneer de Russische topagente Natalia met haar jachtgeweer op een halve meter afstand van de alien staat en haar doelwit met 90 procent trefkans mist. Iedereen kent deze pijn. Iedereen die XCOM heeft gespeeld, heeft het al meerdere keren meegemaakt.
Wat hebben we gezien?
Vóór de officiële aankondiging van de releasedatum, werden we door uitgever Frontier Foundry uitgenodigd om een gameplay presentatie bij te wonen. Tijdens het digitale evenement werd het nieuwe Warhammer 40,000: Chaos Gate – Daemonhunters kort voorgesteld en kregen we ongeveer een kwartier gameplay te zien. Maar we mochten het zelf nog niet spelen
Als je genoeg hebt van zulke amateuristische agenten die zelfs twee meter hoge berserkers missen, moet je misschien voor de verandering eens voor echte mariniers gaan. Of beter gezegd, genetisch gemanipuleerde supersoldaten die de chaotische invasie van een heel sterrensysteem afhandelen. En zonder te missen.
Klinkt dat goed? Dan is Warhammer 40,000: Chaos Gate – Daemonhunters zeker iets voor jou.
Dit is waar Chaos Gate – Daemonhunters allemaal om draait
Op typische Warhammer wijze is Chaos Gate – Daemonhunters weer eens een spel met een erg lange titel. Maar de ondertitel Daeomonhunter is nodig, omdat er eerder een Chaos Gate was. En dat was 23 jaar geleden. Het turn-based strategiespel wordt door Warhammer-fans als een klassieker beschouwd, en de huidige ontwikkelaars bij Complex Games hebben het als model genomen. Maar vooral om hun setting en genre te bepalen. Dus Warhammer 40,000 en turn-based strategie.
Qua verhaal en gameplay heeft Daemonhunters nauwelijks iets gemeen met het origineel. Laten we ze eens van dichtbij bekijken.
The Story
Al in het begin leren we de Grijze Ridders kennen. Een zeer geheime orde van ruimtemariniers binnen de inquisitie van het keizerrijk der mensheid. Ze zijn taai, onvoorwaardelijk loyaal, en vooral gefokt om Chaos te bestrijden. Eerder toevallig worden zij zich echter bewust van de chaotische dreiging in de Tyrtaeus Sector, waar zij eigenlijk niet op voorbereid zijn.
Maar omdat grootmeester Vardan Kai (overigens ingesproken door Gollum-acteur Andy Serkis) het zo wil en een geredde inquisiteur de troep leidt, moeten ze het gevaar onder ogen zien. Het is een plaag van de chaosgod Nurgle, genaamd Bloesem. Het infecteert hele planeten en produceert gemuteerde demonen in drommen. Klinkt serieus.
The Gameplay
De vergelijking met XCOM is bijna onvermijdelijk. Het spel doet in principe precies wat er ook in de nieuwe XCOM delen zit. We leiden onze Grijze Ridders vanaf het dek van een gehavend slagschip. Hier houden we de planeten in de sector in de gaten en stellen we missies in voor geselecteerde Grijze Ridders om op te gaan.
Onderweg wordt een beetje onderzoek gedaan om de mariniers nieuwe vaardigheden of gereedschappen te geven voor de strijd tegen de bloei. Beschadigde schepen moeten ook worden opgeknapt met verzamelde grondstoffen.
Veel belangrijker dan het administratieve werk zijn echter de missies. We sturen vier mariniers op elke missie, waar het dan ronde voor ronde is tegen Nurgle’s gebroed. We kunnen de mariniers heel vrij aanpassen, hun uitrusting bepalen, hun uiterlijk bepalen en, afhankelijk van hun klasse (vier plus specialisaties), andere vaardigheden ontgrendelen.
Dit is wat Chaos Gate – Daemonhunters speciaal maakt
So far, so XCOM. Men moet het scenario in deze zaak niet onderschatten. Want Warhammer is nog steeds een vrij grote naam, ook al zijn er al meer Warhammer spellen dan er Skaven zijn in de riolen van Altdorf.
Wat er bij Daemonhunters echter meteen uitspringt, is de visuele kwaliteit. Battlesector zag er op screenshots en in de eerste trailers al een beetje bedauwd uit. Daemonhunters daarentegen laat de Warhammer wereld van zijn mooiste kant zien. Een ongelooflijke hoeveelheid detail, scherpe texturen, oogverblindende effecten, fysieke foefjes en vooral gevechten die dynamisch in scène worden gezet, zoals in XCOM, dankzij goede camerabewegingen en animaties. Door de grafische kwaliteit komt het Warhammer universum hier veel beter tot zijn recht.
Het universum heeft ook een effect op de gameplay, trouwens. Aangezien we met de Grey Knights het bevel voeren over echte supersoldaten, wordt de soms frustrerende toevalsfactor van XCOM geacht achterwege te blijven. Een Grijze Ridder schiet niet en mist niet. In plaats daarvan bepalen we hoe hoog de schade zal zijn, afhankelijk van onze positionering. Daarnaast is er ook nog de mogelijkheid dat een marinier een kritieke treffer behaalt – maar dit wordt niet altijd door toeval beslist.
De Grey Knights vertrouwen over het algemeen iets meer op gevechten van dichtbij dan gebruikelijk is in XCOM. Daarom is er een eigen mechaniek die het mogelijk maakt afzonderlijke lichaamsdelen aan te vallen of zelfs af te hakken. Op die manier kunnen bepaalde vermogens worden gedeactiveerd. Bijvoorbeeld, in het spel was er een demon met een walgelijke tentakelhand. Een Grijze Ridder was in staat om specifiek de groene stammen af te snijden en zo een gewikkelde kameraad te bevrijden. Dit voegt niet alleen meer strategische diepte toe, maar ziet er ook erg cool uit dankzij de fysica-effecten en ondersteunt bovenal de meedogenloos donkere sfeer.
Wat vinden we tot nu toe leuk? Wat staat er nog open?
Dat vinden we leuk
- De visuals: De nieuwe Chaos Gate maakt grafisch een zeer goede indruk. Vooral het gedetailleerde ontwerp van de personages en het feit dat fysica-effecten invloed hebben op het lichaam en de omgeving dragen veel bij aan de dynamisch ogende gevechten.
- Geen toeval: XCOM is berucht om z’n incidentele mislukkingen. Dit kan komen doordat hoog-percentageskansen vaker worden gemist dan zou moeten. In het algemeen lijkt een toevalsfactor in strategiespelen zelden elegant. Dat Daemonhunters probeert dit tot een minimum te beperken is een goed teken.
- The scope: Daemonhunters leent veel van XCOM en dat hoeft geen slechte zaak te zijn. Vooral het feit dat we zo veel kunnen sleutelen aan het thuisschip, onderzoek kunnen doen en een hoger niveau kunnen bereiken klinkt veelbelovend. De aanpassingsmogelijkheden voor de mariniers zijn ook talrijk – wat ook goed past bij de tabletop oorsprong van het sjabloon.
Ook al heten ze Grijze Ridders, ze hoeven niet allemaal in hetzelfde saaie grijs rond te lopen. Dit blijft open
- Goede versnelling? Zonder het gespeeld te hebben, kunnen we geen uitspraak doen over hoe goed de mechanieken op elkaar aansluiten. Bijvoorbeeld, of het ontgrendelen van vaardigheden of nieuwe kinetische vaardigheden motiverend is en de gevechten verrijkt.
- Suspenseful Story? Er zal een rode verhaaldraad zijn en ook speciale missies die we moeten halen. Maar we kunnen nog niet voorspellen of het verhaal ook boeiend zal zijn en de productie mee zal trekken. Met Andy Serkis, is er tenminste een bekende acteergrootheid aan boord.
- Op dit moment zijn er meer positieve dingen te zeggen over Daemonhunters dan negatieve. Dit verhoogt zeker de anticipatie en we zijn opgewonden om het eindelijk zelf te spelen. Liefst een beetje voor de release, natuurlijk, om u een nog betere indruk te geven. Maar het zal niet lang meer duren. Het strategiespel komt op 5 mei 2022 uit op Steam en de Epic Store.
Op dit moment zijn er meer positieve dingen te zeggen over Daemonhunters dan negatieve. Dit verhoogt zeker de anticipatie en we kijken ernaar uit om het eindelijk zelf te spelen. Liefst een beetje voor de release, natuurlijk, om u een nog betere indruk te geven. Maar het zal niet lang meer duren. Het strategiespel komt op 5 mei 2022 uit op Steam en de Epic Store.
Voordeel van de redacteur
Omdat ik momenteel vol ongeduld wacht op de release van Total War: Warhammer 3, zit ik toch al een beetje in de Warhammer-koorts. Het kan dus best zijn dat deze presentatie van Chaos Gate – Daemonhunters precies op het juiste moment kwam en bij mij een gevoelige snaar raakte. Maar ik ben optimistisch en vertrouw op mijn voorkennis. Dus hoogstwaarschijnlijk speelt mijn anticipatie geen parten met mijn classificatie. Het spreekt eerder voor het feit dat de nieuwe Chaos Gate vrienden van het origineel weet te vangen.
En dat betekent niet alleen vrienden van Warhammer. Maar ook mensen die, net als ik, tientallen uren in XCOM 2 hebben gestoken. Omdat Warhammer hier op een ongeremde manier gebruik van maakt. Maar aangezien ik van mening ben dat grote franchises dit vaker zouden moeten doen (Star Wars!), geeft me dit helemaal geen slecht gevoel. Vooral omdat Chaos Gate niet alleen het voor de hand liggende rolmodel XCOM 2 kopieert, maar het ook optimaliseert. Tenminste op papier. Wie weet of dit alles dezelfde aantrekkingskracht zal hebben als XCOM. Dat is niet zo makkelijk, maar ik denk dat Chaos Gate – Daemonhunters het wel kan!
- Op dit moment zijn er meer positieve dingen te zeggen over Daemonhunters dan negatieve. Dit verhoogt zeker de anticipatie en we zijn opgewonden om het eindelijk zelf te spelen. Liefst een beetje voor de release, natuurlijk, om u een nog betere indruk te geven. Maar het zal niet lang meer duren. Het strategiespel komt op 5 mei 2022 uit op Steam en de Epic Store.
