Als je altijd hebt gedacht dat Chivalry en Mordhau nog beter zouden zijn met een third-person perspectief, moet je Warhaven eens nader bekijken.
Stress hier, stress daar, stress overal. We leven in een tijd van constante verandering, een rustige minuut wordt steeds zeldzamer. Dus als je op zoek bent naar een gezellig spel om je in te ontspannen na het werk, waar je je ziel kunt laten bungelen en het meditatieve gevoel van het spel je synapsen zachtjes streelt … wel, dan ben je bij het totaal verkeerde spel.
In Warhaven heerst absolute chaos. Zwaarden versplinteren op schilden, ruiters razen door het slagveld en van alle kanten vliegt het bloed van ridders door de lucht. Er is nauwelijks een rustige seconde om te hergroeperen. Wij hebben de Open Beta van de Koreaanse ontwikkelaar Nexon gespeeld en nemen nu de tijd om jullie kennis te laten maken met het spel.
Voor een eerste indruk kun je eerst de trailer bekijken:
Waar gaat Warhaven over?
De korte samenvatting voor Warhaven zou waarschijnlijk zijn:Chivalry, maar dan in derde-persoonsperspectief.Dat is natuurlijk oversimplificeerd, maar in de kern is het verrassend accuraat. In 16v16 gevechten vechten jij en je team vooral voor veroveringspunten en slaan jullie de vijandelijke ridders in het gezicht.
Niet alleen kun je kiezen tussen een lichte en zware aanval, maar je kunt ook je aanvalsrichting kiezen in Chivalry of Mordhau stijl. Afhankelijk van welk personage je speelt, heb je ook andere vaardigheden. We vatten samen:
- Zwaardvechter:Je kunt zelden fout gaan met een ijzer in je hand. Je kunt vanuit verschillende richtingen handelen, blokkeren is ook geen probleem met het zwaard;
- Spear Bearer:Dit karakter is wat uitdagender, omdat je alleen op het juiste moment kunt pareren. Aan de andere kant brengt een geladen steek veel schade toe.
- Warhammer:Grote hamer, grote schade. In ruil daarvoor ben je erg traag en een groot doelwit.
- Archer:Met de boog kun je van een afstand handelen. Dus als je niet in de strijd wilt springen, kun je hier liever op de achtergrond acteren. 
- Guards:Uitgerust met een groot schild, kan niemand je zo snel doden. Je schade is beperkt, maar je kunt je tegenstanders makkelijk laten wankelen;
- Smoke:Het meest tengere personage is slecht in directe gevechten, maar kan haar kameraden genezen.
Hoewel de klassen veel variatie geven, is dehit feedback op onderdelen wat onnauwkeurig.Vooral als boogschutter is het bij het schieten van pijlen vaak onduidelijk of we de tegenstander te pakken hebben. Op dezelfde manier zijn de puntige aanvallen van een speervrouw duidelijk moeilijker dan de allround slagen met het zwaard of de strijdhamer.
Als je het goed doet, kun je zelfs veranderen in een van de vier zogenaamde onsterfelijken. Hier komt het fantasie-aspect om de hoek kijken. Met deze personages krijg je speciale vaardigheden, heb je aanzienlijk meer leven en kun je het slagveld echt door elkaar gooien;
Als nachtwind speel je bijvoorbeeld een zwart ros met een ruiter. In galop kun je zonder moeite vijanden vertrappen met je hoeven. Als een normale klasse zie je er echter al snel dom uit, want je maakt nauwelijks een kans tegen een onsterfelijke, zelfs als je in de minderheid bent. Dus het potentieel voor frustratie is gegeven.
Chivalry 2 rekent af met deze fantastische mechanica. Hoe goed het middeleeuwse bloedbad is, leer je in deze game review video:
Het is echter alleen mogelijk om een bepaalde tijd in het lichaam van de onsterfelijke(n) te blijven. Daarna verander je weer in de vorige klas.
Tot nu toe kennen we vier maps, die elk iets andere spelmodi bieden. Soms moet je bases veroveren, soms moet je een oorlogsmachine escorteren – maar uiteindelijk komt het toch allemaal neer op close combat.
Wat we tot nu toe leuk vinden:
- Graphics:Warhaven ziet er gewoon chic uit. De omgevingen barsten misschien niet van de creativiteit, maar de animaties zijn leuk om naar te kijken en over het algemeen ziet het spel er gewoon kraakhelder uit.
- De eenvoudige gameplay:Soms wil je gewoon slaan. Warhaven zal je misschien niet urenlang motiveren, maar de chaotische middeleeuwse actie is op zich al leuk.
Verschillende klassen: - De verschillende vechters spelen duidelijk anders en vereisen verschillende speelstijlen. Met de vier onsterfelijken is er nog meer variatie, maar ze hebben ook een grote moeilijkheidsgraad…
What we don”t like so far:
- Het evenwicht:Sommige klassen gaan aanzienlijk omlaag in tegenstelling tot hun tegenhangers. Waarvoor spelen we immers een healer, als de lijken in het midden van de vijanden liggen en reanimatie toch al onmogelijk is? De onsterfelijken zijn daar duidelijk te sterk voor en een gevecht met hen frustreert al snel.
- Hitting feedback:Niet één keer hebben we onze wapens door vijanden geslingerd zonder schade achter te laten. Als schutter is het vaak niet eens duidelijk of de pijl zijn doel überhaupt heeft bereikt.
- De langetermijnmotivatie:Warhaven is nog niet uit, maar we twijfelen nu al of de game bij de release met genoeg content komt. We kennen tot nu toe slechts vier maps en die bieden slechts marginaal verschillende spelmodi. In plaats daarvan zit er al een Battle Pass in de bèta, waarmee je bunny-kostuums en andere skins kunt vrijspelen. We fronsen dus nog steeds de vraag of er wel op de juiste plaatsen prioriteiten worden gesteld.
Editorial conclusion
Ik zou echt kunnen genieten van een Chivalry in derde persoon. Dankzij het andere perspectief verlies ik nog steeds niet direct het overzicht met tien messen in mijn gezicht, maar kan ik me nog steeds verheugen op groovy middeleeuwse gevechten waarbij ik gewoon mijn hoofd uitschakel.
Warhaven zou dat kunnen zijn. De balanceringsschroef moet echter nog worden aangedraaid en de hitfeedback is nog niet zo on point als ik zou willen voor een gevechtsgericht spel. Als er voor de release volgend jaar voldoende aan de bouwplaatsen wordt gewerkt, zou een paar rondjes af en toe heel leuk kunnen zijn!
