Desperados meets Original Sin meets Cowboys &; Aliens – dat is ongeveer hoe we ons voelden bij het testen van een van de meest ongewone actie RPG’s die we ooit hebben gespeeld!
“Je moet meer vee leveren!”, eist de mysterieuze vreemdeling. Maar de aangesproken bendeleider wil niet rondgecommandeerd worden en wordt stroperig. Grote vergissing! In een fractie van een seconde muteert de vreemdeling in een sirene-achtig wezen, valt op de vogelvrije, ontleedt hem vakkundig en verdwijnt in de nacht. Wedden dat de ontzette rest van de bende binnenkort veel vee zal leveren?
We keken stiekem naar deze griezelige scène als ex-bounty hunter Jane Bell. Griezelig vooral omdat we al weten wie er bedoeld wordt met “vee”: mensen! Want steeds meer inwoners van de duistere fantasiewereld van het Wilde Westen verdwijnen plotseling, waaronder Jane’s echtgenoot. Terwijl ze naar hem zoeken, wordt het duidelijk dat er niet alleen een bende wapensmokkelaars en veedieven achter zit, maar veel meer…
Inhoudsopgave
Wild West met Dark Fantasy
Het actierollenspel Weird West mengt een klassiek westernscenario (stoffige stadjes, dappere sheriffs, gemene outlaws en zo) met Dark Fantasy. Je ontmoet weerwolven, sirenes, heksen en vervloekte varkensmannen die eruit zien als een kruising tussen een minotaurus en een bizon. Het hoogtepunt: je speelt zelf ook een weerwolf en een varkensman, want de ex-bounty hunter Jane is slechts een van de vijf hoofdpersonages die je elk in een hoofdstuk achter elkaar bestuurt.
Alle vijf hebben ze hun eigen motivatie en achtergrondverhaal. Als Pigman Cl’erns Qui’g (sic!), bijvoorbeeld, probeer je je leven van voor de vloek te reconstrueren en uit te vinden waarom onschuldige mensen in monsters worden veranderd. Daarbij moet je veel sluipen, want de arme Cl’erns wordt vaak opgejaagd als hij ergens opduikt. Sommige verhalen zijn nauw gebaseerd op de echte geschiedenis; je speelt bijvoorbeeld een inheemse wiens volk steeds meer werd teruggedrongen door de nieuwe kolonisten. De speelstijl is ook afhankelijk van het personage: terwijl Jane vooral een revolver, geweer, jachtgeweer en af en toe een boog hanteert, is de Pigman-Minotaure een brute vechter van man tot man.
Familiar and strange at the same time
In het begin zijn het verhaal en de wereld achter Weird West nog onopvallend verwarrend. Er zijn onbekende namen als “Jeb” of uitroepen als “Bij de overstromingen, haal me hier uit!” Maar omdat het spel klassieke western-elementen mengt met een alternatief (spook)verhaal, word je niet in een compleet vreemd universum gegooid, maar kom je veel bekende dingen tegen. De sheriff heeft gezocht-posters voor premiejachten, de wapenwinkel verkoopt donderbussen, en de General Store verkoopt schoppen, slotenpikkers en handgereedschap, bijvoorbeeld voor het looien van dierenhuiden, waarmee je je vest kogelbestendiger kunt maken.
Je vecht tegen traditionele schurken uit het Wilde Westen, zoals een uitgebreide familiebende, een machtsbeluste tycoon met zijn privéleger of verschillende revolverhelden en hun bendes. Maar ook tegen fantasiemonsters zoals de begraven grotbeesten die plotseling uit de grond barsten – het beste is om op rotsachtige grond te blijven, zoals in Dune! En dan zijn er nog facties als de “Absolutisten”, die het Wilde Westen willen bevrijden van het bovennatuurlijke, of de “Wanderers”, die handelen in magische artefacten. Het is duidelijk dat ze het niet met elkaar eens zijn.
Van spookstad naar winkelcentrum
Op een aparte wereldkaart reis je vrij naar de verschillende locaties, zoals steden, bandietenkampen, een mijn of andere missiegebieden. Op uw route ontdekt u locaties in de buurt, zoals een kleine boerderij of een indrukwekkende hacienda. En soms zijn er toevallige ontmoetingen onderweg, zoals reizende handelaars, dikke beren (bontbenodigdheden voor je vest!) of een hinderlaag van bandieten. Deze “half-open” wereld werkt geweldig, want je kunt zelf bepalen hoe je wat en waar wilt spelen: het hoofdverhaal strak volgen (en veel missen!), de laatste plaats tot in detail verkennen, of gewoon een avondje premie-missies afratelen?
Heel cool: Locaties veranderen ook. Als je in het begin het stadje Grackle bezoekt, liggen er overal lijken, de gebouwen zijn gebarricadeerd of verwoest. Maar als je na een tijdje terugkeert, is de meeste schade hersteld, zijn de winkeliers weer actief en biedt de saloon revolverhelden als gezelschap.
Jouw acties beïnvloeden ook het verloop van het spel: Als je bijvoorbeeld een gevangene bevrijdt of een vijand spaart, zal hij een “vriend voor het leven” worden en uiteindelijk de gunst terugbetalen door plotseling in een gevecht te verschijnen en aan jouw zijde te vechten. Het omgekeerde is ook mogelijk, want als je onschuldige mensen doodt of met de autoriteiten rotzooit, zul je snel een premiejager worden!
Ammunitiebox verzamel manie
En hoe speelt het precies? In principe als een klassiek actie-rollenspel: je gebruikt de WASD-toetsen of de gamepad om je huidige hoofdpersonage door de betreffende kaart te bewegen. We speelden meestal in het top-down perspectief, dat gewoon het duidelijkst is, en zoomden dichterbij in gebouwen of grotten om dialoogpartners beter te zien of om bijvoorbeeld kratten te doorzoeken.
Trouwens, dat laatste overdrijft Weird West: Er zijn overal vaten, planken, kisten en dozen die we één voor één moeten doorzoeken. We kunnen ze negeren, maar vooral in het begin is munitie waardevol, en het verstopt zich graag in het meubilair. Maar in plaats van tien dozen in een huis te doorzoeken voor vier hulzen voor een jachtgeweer, zouden twee dozen met elk twee patronen hebben volstaan. Veel containers zijn ook leeg – hoewel dit voor het openen wordt aangegeven, moet je er toch eerst heen!
Pull!
De gevechten zijn in het begin ook even wennen, omdat de besturing meer console-gericht en minder pc-gericht is. Je wisselt je wapens op een onhandige manier met het menu-wiel, dat ook lastig te gebruiken is omdat de muiscursor veel te onrustig rondscharrelt. Je kunt niet schakelen met het muiswiel (dat al nodig is om te zoomen), en de cijfertoetsen zijn gereserveerd voor vrijgespeelde speciale vaardigheden, zoals boobytrappen of kortstondig continu vuren met een jachtgeweer zonder te herladen. Je kunt toetsen aan wapens toewijzen, maar aangezien de meeste al zijn toegewezen, is dit een beetje een gedoe. Het is beter om het bij het kleinste kwaad van het wapenwiel te houden.
De shootouts zelf zijn ook duidelijk ontworpen voor controllers met twee sticks: Beweeg met de ene stick, richt met de andere – dit werkt heel goed met de gamepad, minder met WASD-toetsen plus muis. Na enige oefening werkt dit goed, maar een voor de PC geoptimaliseerd besturingssysteem zou veel beter zijn geweest. Alles wat te maken heeft met rustig, precies mikken of gooien is beter uitgevoerd voor de PC. Als je bijvoorbeeld een staaf dynamiet of een molotovcocktail uit een hinderlaag wilt gooien, zie je van tevoren de effectstraal en kun je de werpafstand met het muiswieltje nauwkeurig instellen. Tijdens de tests hebben we de controller daarom van tijd tot tijd gebruikt, afhankelijk van de situatie. De vliegende verandering wordt automatisch herkend op een voorbeeldige manier, u hoeft niets te veranderen in de opties.
Unfriendly Fire
De gevechten zelf zijn even spannend als tactisch, want Weird West implementeert de sterke en zwakke punten van je wapentypes goed. Een jachtgeweer voelt echt als een jachtgeweer – veel knal, maar weinig bereik en tergend langzaam herladen. Een revolver is sneller maar brengt minder schade toe, en een geweer is vanwege zijn reikwijdte en nauwkeurigheid zeer geschikt voor gemene schoten op olielampen en dynamietvaten. Pijlen worden brandgevaarlijk of giftig als je ze door open vuur of giftige wolken schiet.
Maar pas op: natuur- en scheikunde zijn geen uitzondering! Tijdens het testen, schopten we eens een vogelvrije tegen een stapel kratten op hoge snelheid. Helaas stond er een brandende lamp bovenop en stonden we allebei in brand. En de slimme AI cowboys wachten tot we dekking zoeken achter een explosief krat. Je tegenstanders gooien ook graag dynamiet naar je. Als je snel genoeg bent, kun je een stok in de lucht schieten!
Lethal Santa
Ook leuk: Weird West kauwt niet alles voor ons voor, maar nodigt ons uit om met verschillende tactieken te experimenteren. Als we bijvoorbeeld op een dak aan het klauteren zijn en dekking zoeken achter de schoorsteen, verschijnt er een info: abseil? Toevallig hebben we een touw bij ons, glijden naar beneden – en betrappen twee verbijsterde vogelvrij verklaarden op het verkeerde been in de openhaardkamer. Dat is wat er gebeurt als je alleen de deur bewaakt! En dat was slechts een van de vele huis-vecht tactieken: Je kunt ook door het raam naar binnen komen of een boobytrap voor de deur plaatsen en dan het huis in brand steken.
Het tijdstip van de dag heeft ook invloed op je aanpak. Bandieten houden ervan om overdag buiten rond te hangen. Ze zullen je eerder zien, maar met ingehuurde versterkingen, goede dekking en een paar staven dynamiet kun je het opnemen tegen een superieure strijdmacht. s Nachts daarentegen verstoppen vijanden zich graag in gebouwen, en als je slim sluipt, kun je sommige van hen zelfs betrappen op matrassen hamsteren.
Voordeel van de redacteur
Ik vind het geweldig als een nieuw spel elementen van mijn favoriete spellen combineert, maar er iets eigens aan toevoegt. En als een spel een vertrouwde setting op een coherente manier verandert, ben ik ook meteen nieuwsgierig. Weird West is zo’n geval: zoals in de Desperados-serie kan ik stiekem een superieure macht decimeren door bewakers neer te slaan, boobytraps te plaatsen, hele huizen in brand te steken. Maar dan zonder al die pietluttige details zoals karakterwisselingen, constante bewusteloosheidsgrappen of pixel-voor-pixel, tiende-van-een-seconde-vooruitgangen. En de fysica-effecten werken net zo goed als in Divinity: Original Sin 2, inclusief brede grijnzen wanneer de combinatie van olielamp + dynamietvat + gifvat + welgemikt schot verandert in een vlammend, giftig inferno.
Maar naast het Wild West horrorverhaal heeft Weird West ook zijn eigen elementen, bijvoorbeeld spannende gevechten met kleine maar fijne details, zoals het zenuwslopende herladen van een dubbelloops jachtgeweer dat machtig uitpakt – maar slechts twee keer. In grotere gevechten, echter, met ongeveer vijf vijanden plus je eigen metgezellen, wordt het snel chaotisch. Vooral omdat ik een hekel heb aan consequente wapenwijzigingen via het wapenwiel, en Rare Westen dit ook niet goed implementeert. Ik heb een paar keer op een vogelverschrikker geschoten vanwege de hectiek! Tip: Er is een slow-motion functie, maar in onze testversie was daaraan geen knop toegewezen. U kunt dit doen in de opties, bijvoorbeeld met de komma-toets
