De officiële game van het Wereldkampioenschap Rally is geen glossy racer voor iedereen, maar een motorsport traktatie voor degenen die niet vergeten zijn hoe te oefenen.
WRC 10 heeft me positief verrast en laat me toch verdrietig achter. Aan de ene kant heb ik veel plezier beleefd aan deze rallysimulatie. Het is lang geleden dat ik me zo intensief heb beziggehouden met het masteren van afzonderlijke tracks en ik vind dat de Franse ontwikkelaar Kylotonn de kenmerken van de afzonderlijke locaties heel goed heeft uitgewerkt.
Aan de andere kant is het jammer dat de studio de WRC-licentie in 2023 moet overdragen aan Codemasters. Het einde van de positieve ontwikkeling die sinds 2015 merkbaar is, is dus helaas in zicht. Bovendien kan het spel niet ontkennen dat het de erfenis van zijn voorganger erft, die slechts twaalf maanden oud is: Carrièrestructuur, vaardigheidsboom, menu’s, inbegrepen rally’s – als je WRC 9 op je duimpje kent, zul je heel wat copy & paste tegenkomen; analoog met de MXGP-games van Milestone kan een studio niet anders in een strak jaarritme.
Uiteindelijk moet dit discrete actualiseringskarakter van de WRC 10 natuurlijk in aanmerking worden genomen bij het bepalen van de beoordeling. Vooral in vergelijking met de AAA-racer Forza Horizon 5, die in november de koppen van de racegames domineerde, is het spannend om te zien wat een simulatie gespecialiseerd in een specifiek autosportgebied momenteel kan bieden. Bovendien hebben we de laatste WRC-afleveringen niet gerecenseerd op GlobalESportNews, zodat een iets fundamentelere overweging op zijn plaats is – u hebt de test hier aangevraagd als onderdeel van onze Vergeten Parels 2021.
Wereldkampioenschap Rally zoals in het echt
Na een gewenningsfase zijn het uiteindelijk niet de koppige voertuigen, maar de uitdagende circuits die getemd willen worden. Ze vangen het hele spectrum van de rallykosmos, met zowel hogesnelheidssecties op asfalt als modderige tracks of smalle passages tussen rotswand en afgrond. En bovenal vergen zij een enorme concentratie gedurende vele minuten.
Alleen met een vooruitziende blik, een goed inzicht in bochten en een flinke dosis precisie en voorzichtigheid kun je langs stenen muren driften, voorkomen dat je links of rechts crasht en je auto perfect door smalle doorgangen manoeuvreren, zoals bruggen of tunnels. Een uitstekende steen aan de binnenkant van een bocht of een hobbel in de weg kan het verschil maken tussen overwinning en nederlaag, vooral omdat Kylotonn heeft afgezien van een terugspoelfunctie.
Management light
In de sober gepresenteerde maar omvangrijke carrière zijn er altijd kleine afleidingen van de normale rallyetappes op de wedstrijdkalender, je moet ook denken aan rust voor het team tussendoor. Je moet specialisten aanwerven voor afzonderlijke gebieden, de sponsor tevreden houden met goede resultaten en de budgetplanning in het oog houden.
Er zijn ook dure reparaties tussen de races en een focus op de banden. Alleen wie de ondergrond en het weer voor de komende etappes in het oog heeft, kan een voorraad van de juiste banden meenemen en dan steeds de beste grip genieten. Vreemd genoeg wordt een nieuw aspect van de carrière, het bouwen van je eigen team, pas ontgrendeld nadat je de jubileummodus hebt uitgespeeld; hier vindt de nieuwe verf-editor ook een zinvolle integratie die verder gaat dan het puur creatieve stoeien met kleuren, vormen en stickers.
Als dit allemaal te veel voor je is, kun je individuele of online races voltooien, als bijrijder fungeren, een wereldkampioenschapseizoen beginnen zonder carrièrebeperkingen of je wagen aan de klassieke rally’s die hierboven zijn genoemd.
Kylotonn heeft geen speciale uitdagingen of legendarische momenten uitgekozen, maar de parcoursen zijn een echte aanwinst naast de louter numerieke toename van het aantal tracks. De rijervaring in de Groep B monsters, in combinatie met het publiek dat toen nog op centimeters afstand van het circuit stond, zorgt voor een krachtige nostalgische boost; bovendien levert het aanraken van de virtuele toeschouwers pijnlijke tijdstraffen op.
Over het algemeen zijn de makers erin geslaagd om zelfs zonder spectaculaire graphics de eigenaardigheden van de respectieve landen naar voren te brengen, zowel in de retrorally’s als in de moderne WRC-parcoursen. Het lijdt geen twijfel dat Mexico veel spectaculairdere beelden heeft in Forza Horizon 5. Maar hoewel ik zelf op de weg tussen Tulum en Uxmal ben geweest, was de herkenningswaarde voor mij beperkt.
WRC 10 is anders: ik kan natuurlijk niet voor alle regio’s in het spel spreken, maar ik heb al door Griekenland, Kroatië, Chili en Argentinië gereden in diverse vakantiehuurauto’s, uiteraard fatsoenlijk langzamer en overzichtelijker, en ik moet zeggen dat Kylotonn de spijker op z’n kop heeft geslagen qua landschap, begroeiing & Co. – en dat vind ik verbazingwekkend gezien de bescheiden technologie.
Voordeel van de redacteur
Ik ben altijd verbaasd hoe leuk het kan zijn om een goede racebaan uit te zoeken: Zo was het vroeger in Sega Rally, zo kwam ik het weer tegen op de Nürburgring in Gran Turismo 4 en zo is het ook in WRC 10. Alleen al met de klassieke Rally Acropolis uit 1973 kan ik uren bezig zijn tot ik de bochten niet meer te veel afsnijd, met overdreven snelheid van een helling afglijd of redelijk snel uit alle haarspeldbochten kom. De prachtig ontworpen circuits zijn een groot pluspunt van het spel, samen met het scherpe, veeleisende rijgedrag.
Voeg daar de carrièremogelijkheden en het over het algemeen indrukwekkende aantal stages aan toe, en het komt erop neer dat dit een echt geslaagde racegame is. Natuurlijk verliest het spel wat terrein als je kijkt naar de pure vooruitgang ten opzichte van het jaar daarvoor. Ook lijken een paar functies niet erg goed doordacht (late ontgrendeling van de privéteams) of niet erg goed uitgelegd (bandensysteem). En toch vind ik mezelf keer op keer op het circuit, want nachtraces, asfaltrally’s en de iconische auto’s bieden zoveel variatie en reikwijdte (en worden regelmatig gratis uitgebreid) dat ik zelfs na de test nog niet uitgekeken ben op WRC 10.
