Those who love the intrigue of Crusader Kings are sure to have a soft spot for Game of Thrones. Great Houses of Calderia ma za zadanie zbliżyć do siebie obie te grupy

Niektóre pomysły na grę są tak oczywiste, że ich realizacja wydaje się wręcz perfidna. Błagalna myśl natychmiast zaczyna pulsować w czubku twojej czaszki, krzycząc: To nie może być takie proste! Ale czasami tak jest. Dokładnie taki, niezwykle wiarygodny pomysł na grę leży u podstaw nowo zapowiedzianej gry strategicznej Great Houses of Calderia: Game of Thrones meets Crusader Kings.

Nie ma chyba na tym świecie nikogo, kto lubiłby średniowieczne intrygi dworskie Królów Krzyżowców, ale nie ma absolutnie żadnego pożytku z Gry o Tron. W końcu ta ostatnia najbardziej fascynuje wszystkich przebiegłymi planami ambitnych szlachciców, tajnymi układami i intrygującymi spacerami po ogrodach kwiatowych. Przynajmniej w pierwszych sezonach;

Nieprzypadkowo wśród pierwszych modów zapowiedzianych do Crusader Kings 3 jest Total Conversion, który przekształca naszą Ziemię w Westeros, a był już taki mod do Crusader Kings 2. Great Houses of Calderia nie czerpie z licencji, ale adaptuje zasady „Crusader Kings 3” w taki sposób, że jeszcze bardziej bezpośrednio oddaje fascynację historią z A Song of Ice and Fire.

Co to znaczy? Bezwzględna walka o władzę, próżne tradycje rodzinne, idealistyczni spadkobiercy, eskalacja konfliktów i maleńka szczypta magii;

Udało nam się porozmawiać z fińskimi deweloperami, którzy przedstawili nam obszerną prezentację swojej nowej gry. Tutaj możecie więc przeczytać, co Great Houses of Calderia ma wspólnego z bajecznym Crusader Kings 3 i co sprawia, że gry te różnią się od siebie.

Jak Great Houses of Calderia przypomina Crusader Kings

Globalna strategia w czasie rzeczywistym

Great Houses of Calderia to globalna strategia na wylot w czasie rzeczywistym. Chodzi o to, by grać na całym kontynencie i w razie wątpliwości po prostu go podbić. Czas jednak stale upływa i ci, którzy nie są czujni, mogą przegapić niektóre manewry swoich konkurentów.

Jednak prawdziwą atrakcją Wielkich Domów Calderii nie jest zepchnięcie całego świata pod jeden sztandar z niepowstrzymaną armią. Raczej ponosimy odpowiedzialność za życie i przetrwanie naszej własnej dynastii. Zupełnie jak w Crusader Kings.

I tak jak w Crusader Kings, dynastie te są przypisane do konkretnych domów. W tym herby, które początkowo sami wybieramy. W prezentacji gameplayu najbardziej obecny był emblemat rosłego jelenia – na wypadek, gdyby ktoś jeszcze wątpił w wpływ Gry o Tron.

Generalnie nie musimy decydować się na baronię, shire czy królestwo, które już istnieje gdzieś na świecie. W Great Houses of Calderia sami wybieramy punkt startowy lub dostajemy go losowo. To samo dotyczy początkowego statusu głowy rodziny. Hrabia, Książę, tylko Król nie jest otwarty, ponieważ ten ostatni rządzi ziemiami Calderii spoza mapy.

Jak ważne w Geat Houses of Calderia powinno być dążenie do nowych urzędów, zdobywanie roszczeń i zabezpieczanie własnej sukcesji nie można wywnioskować z prezentacji rozgrywki. Przynajmniej nie dało się tego zobaczyć w szczegółach. Ponieważ Great Houses of Calderia ma być nieco bardziej przystępna niż Crusader Kings, takie subtelności struktury rządzenia można by ewentualnie pominąć.

Człowiek w centrum uwagi

To wszystko na papierze brzmi bardzo sztampowo i trzeba przyznać, że zrzuty ekranu naprawdę nie wyglądają jak puszysty smakołyk. Ale podobnie jak w przypadku Crusader Kings, nie należy lekceważyć siły Emergent Stroytelling. Postacie w Great Houses of Calderia mają swoje własne osobowości i mocne strony, które z kolei skutkują specjalnymi działaniami. Cztery cechy określają zdolności postaci:

• Diplomacy: Określa, jak dobrze postać potrafi zachować się w rozmowach, aby uzyskać to, czego naprawdę chce.

• Ekonomia: Dobry wynik w Ekonomii pomaga wybić się w sprawach ekonomicznych lub handlu.

• Intryga: Jak dobra jest ta postać w manipulowaniu innymi ludźmi lub obracaniu siecią w celu uzyskania potencjalnie nieuczciwej przewagi?

• Military: Cecha ta określa, czy postać zna się na działaniach wojennych i wie, jak poprowadzić armię do zwycięstwa na polu bitwy.

Każda postać powinna mieć też pewne cechy charakteru, ale twórcy wciąż nad tym pracują. Prawdopodobnie będą to takie rzeczy jak: nieśmiały, dumny, egoistyczny czy sadystyczny. Dzięki temu postacie ożyją, pojawią się losowe wydarzenia i wpłyną na opinię obcych władców;

Ale Great Houses of Calderia musi jeszcze udowodnić, czy tak pamiętne historie, jak w Crusader Kings, rzeczywiście mają miejsce. Zwłaszcza, że wszystko to nie może wydawać się ani przewidywalne, ani zupełnie dowolne.

Jak Great Houses of Calderia różni się od Crusader Kings

Odgrywanie ról poprzez ignorancję

Crusader Kings 3 to niemal w równym stopniu gra fabularna, co gra strategiczna, bo w końcu wcielamy się tu w bardzo konkretną osobowość i nie jesteśmy ojcem chrzestnym całego imperium. Great Houses of Calderia myśli bardzo podobnie, ale chce motywować do odgrywania ról w nieco inny sposób. Crusader Kings, na przykład, posiada system stresu, którego Calderia nie posiada. Jeśli więc zrobimy coś, co jest sprzeczne z osobowością naszego bohatera, niekoniecznie doprowadzimy go do szału.

Deweloperzy stojący za Great Houses of Calderia nie chcą, aby decyzje przerodziły się w matematykę. Dlatego też możliwe konsekwencje poszczególnych opcji nie są ujawniane tak wyraźnie jak w CK3. Zamiast tego pewne słowa kluczowe w tekstach opisów wskazują, która cecha postaci może być prawdopodobnie użyta w danej sytuacji. Wynik nie jest jednak nigdy przypadkowy, lecz jest obliczany w tle;

Ostatecznie, gracze powinni po prostu działać w najlepszym interesie swojej postaci, a nie zawsze wybierać najlepszą możliwą opcję.

Akcje członków rodziny

Jednakże Great Houses of Calderia również nie wydaje się tak niewolniczo wciskać nas w rolę jednego władcy. Podczas gdy każda rodzina ma głowę, którą uosabiamy, pozostali członkowie rodziny są również ważni.

Na przykład do intrygi w sąsiednim Herzogenhofie nie musimy mieć mistrza intrygi jako przywódcy. Zamiast tego wysyłamy tam naszego tłustego kuzyna Schmalfingera, który przeprowadza akcję i być może uruchamia łańcuch zdarzeń. I dotyczy to wszystkich decyzji.

Widzimy się po relacji handlowej? Babcia Hilde wyrusza do zamku sąsiadów na negocjacje. Chcemy zapełnić miejsce w radzie? Wyślij młodszego brata ze srebrnym językiem. Idziemy na wojnę? Zbierz armię i mianuj szwagra Butterfista na dowódcę armii. Członkowie rodziny są więc cennym zasobem, którzy również zawsze muszą najpierw przemieszczać się po mapie świata.

Zdrowie dzięki surowcom

Speaking of resources. W Crusader Kings w większości przypadków nie musimy się martwić o poszczególne materiały budowlane. Nie ma też żadnej formy handlu, a złoża surowców nie odgrywają istotnej roli w ekspansji. Tylko złoto dostarcza informacji o dobrobycie. Great Houses of Calderia podąża w zupełnie innym kierunku. Zarządzanie licznymi dobrami jest tutaj istotną częścią doświadczenia w grze.

Wliczając w to złoto, podczas prezentacji rozgrywki naliczyliśmy 17 zasobów. Dzielą się one dalej na surowce, takie jak żywność, kamienie, konie, futra czy drewno oraz produkty, takie jak wino, stal, książki czy narzędzia. To, co jest dostępne dla naszej rodziny, zależy od jej ziem, a także od tego, czy dokonamy redystrybucji ludności w danym lennie;

Dla przykładu, jeśli lenno ma do dyspozycji osiem jednostek populacji, to cztery z nich możemy rozdzielić na farmy, dwie na kopalnie i dwie na leśnictwo. Członkowie rodziny mogą dodatkowo monitorować i zwiększać produkcję – lub osłabiać ją przez niekompetencję.

Jeśli brakuje jakiegoś towaru, można go wymienić. Działa to w podobny sposób jak w Total War: Three Kingdoms. Tak więc zawsze widzimy, czy druga strona zgadza się na umowę, czy nie. W tej chwili handlujemy tu tylko towarami. Podczas prezentacji jednak bezczelnie podrzuciliśmy pomysł, że takie porozumienia jak związek zawodowy górników, małżeństwo czy podobne byłyby również ekscytujące;

Przy okazji, handel nie musi być tak suchy, jak to się teraz wydaje. Z takich umów mogą wyniknąć całe skandale. Jeśli obiecujemy jakieś dobro, którego potem nie dostarczamy, partner jest oburzony z tego powodu. A jeśli trasa biegnie przez neutralne królestwo i zostanie tam najechana, możemy po prostu wsadzić ją w kapcie neutralnego władcy.

Zwycięstwa poprzez konflikt

W pewnym momencie, nawet najzdolniejszy dyplomata napotyka na nieugięty opór. Wtedy nie ma innej drogi niż eskalacja, a najbardziej ekstremalną jej formą jest wojna. W Wielkich Domach Calderii przemieszczamy armie po ulicach kraju, ale jeśli dojdzie do oblężenia lub bitwy lądowej, nie pozbywamy się całkowicie kontroli. W Crusader Kings 3 tak jest, bitwy toczą się automatycznie.

Great Houses of Calderia opiera się na strategicznej mini-grze, w której wybieramy formację i wydajemy jednostkom rozkazy. Twórcy nie udostępnili jeszcze żadnych zdjęć tych bitew, ale pokazali nam ich bardzo wczesną wersję. W nim jednostki były reprezentowane przez żetony, a pole bitwy oferowało stałe miejsca, w których te żetony mogły być umieszczane. To wszystko wyglądało abstrakcyjnie i nie było rzeczywistym obrazem pola z żołnierzami.

To bardziej przypominało małą grę planszową, najlepiej porównywaną do młyna. Wartości żołnierzy, kompetencje dowódcy, morale i system papier-nożyce zdają się decydować o zwycięstwie i porażce. Tak więc to, czy umiera członek rodziny, może mieć również związek z naszą własną porażką strategiczną.

Podobna mini-gra będzie również dostępna dla konfliktów społecznych. Jeśli bohaterowie chcą stanąć na ślubie króla, zażądać immunitetu dla szlaku handlowego lub po prostu powstrzymać plotki w tawernie, będzie to skutkowało podobną taktyczną potyczką – tyle że nikt nie może zginąć. Nie wiemy jednak jeszcze, jak dokładnie będzie to wyglądało

A Family History

Ostatnia i być może najważniejsza różnica w stosunku do Crusader Kings znajduje się w historii Wielkich Domów Calderii. Według twórców, aby stworzyć wrażenie wielkiej, epickiej opowieści, nie wystarczy tzw. systemowa zupa, jak w grach Paradoxu. Rozumie się przez to mnogość elementów gry, które oddziałują na siebie nawzajem, ale nie przynoszą prawdziwego celu gry. Z kolei Great Houses of Calderia ma znaleźć narracyjną konkluzję. Aby to osiągnąć, istnieją dwie specjalne cechy

Podróże postaci

Aby nadać członkom rodziny dodatkowy, osobisty charakter, udają się oni w podróże z charakterem. Potem nie są już dostępni dla nas jako dawców działań, ponieważ podróżują autostopem przez pół świata. Podczas tej podróży rozwija się ich osobowość, ale także odkrywają szczegóły dotyczące tła świata. Być może magia też odgrywa tu od czasu do czasu jakąś niewielką rolę. W ten sposób nawet pozornie bezużyteczne postacie, jak hedonistyczny syn poety, który zamiast dowodzić kawalerią woli pisać wiersze miłosne, powinny mieć swój udział w wielkim finale.

The Big Bang

Każda runda sprowadza się do wielkiego wybuchu na końcu. Epicki finał, a więc taki, jaki znacie z innych opowieści fantasy. Jaki to będzie finał, może być różnie, w zależności od deweloperów. Najbardziej prawdopodobnym scenariuszem jest jednak wielka wojna domowa, kiedy to władcy Calderii zbuntują się przeciwko królowi. Król nie zniesie tego i wkroczy z królewską armią. Celem jest przetrwanie tej ostatecznej bitwy, a następnie koronowanie się na króla – lub ewentualnie wsparcie wspomnianego króla przeciwko rebeliantom.

Te warunki zwycięstwa są jednak wciąż rozbudowywane. W wydaniu Early Access w 2022 roku będzie początkowo tylko jeden warunek zwycięstwa w wojnie przeciwko królowi. Być może kilka śnieżnych zombie zostanie dodanych później. Choć po ostatnim sezonie nawet fani Gry o Tron mogą sobie tego nie życzyć.

Editor’s verdict

Cyniczna osoba powiedziałaby: „Jeśli chcesz intrygę jak z Gry o Tron, wszystko, czego potrzebujesz, to Crusader Kings 3. Czy to ziemskie średniowiecze, czy low fantasy, nie ma różnicy!”. Ale osobiście uważam, że koncepcja Wielkich Domów Calderii jest bardzo oczywista. W prawdziwym średniowieczu rzadko czuję się zainspirowany, by naprawdę odcisnąć swoje osobiste piętno na świecie. Z drugiej strony, w świecie fantazji nic mnie nie powstrzymuje. Poza tym mam nadzieję, że w Wielkich Domach Calderii przeżyję historie, w których życie i praca członków mojego domu jest jeszcze bardziej obecna. W CK3 ostatecznie skupiam się tylko na mojej własnej aktywnej postaci. Houses of Calderia może lepiej oddać prawdziwy klimat Game of Thrones.

Na razie jest to jednak tylko myślenie życzeniowe, inspirowane słowami twórców gry. Mają wiele planów, które brzmią ekscytująco, ale w takiej grze każdy trybik musi się zgrać. W przeciwnym razie będziesz się tylko denerwować nieistotnymi wydarzeniami i fabułą, która po prostu nie nabiera tempa. Jak na razie można mieć tylko nadzieję, że deweloperzy z Resistance Games zrobią to dobrze. Ostatni projekt zespołu, Company of Crime, wypadł raczej przeciętnie na Steamie.

Poza tym Great Houses of Calderia wciąż mnie odstręcza wizualnie. Jasne, gra strategiczna nie potrzebuje graficznego bombastu, a Calderia w ruchu wygląda jeszcze ładniej niż na screenshotach. Ale nie jest to do końca aktualne, a gra nie ma szczególnie fascynującego projektu graficznego. Powinno być w nim więcej!