Jotunnslayer: Hordes of Hel to imponujący graficznie klon Vampire Survivors. Grze brakuje jednak najważniejszego: własnych pomysłów
Wyobraź sobie, jak fantastyczne byłoby Diablo z wikingami Epicka przygoda, w której podróżujesz przez nordycką mitologię jako potężny wojownik, walczysz z gigantycznymi lodowymi gigantami i trzymasz los Midgardu w swoich rękach
Dokładnie taki obraz Jotunnslayer: Hordes of Hel maluje się w głowach graczy, gdy widzą poniższe zrzuty ekranu:
Ale za imponującą fasadą kryje się gra, która pod wieloma względami oferuje tylko to, co najważniejsze i nie ma nic wspólnego z fabularnymi grami akcji.
Od zera do Thora w 15 minut
Jotunnslayer: Hordes of Hel to nie RPG akcji, a klon Vampire Survivors. Ale to oczywiście nie musi być złe
W ciągu jednej rozgrywki doświadczasz ostatecznej fantazji o mocy: W ciągu piętnastu minut z niepozornego kurdupla przekształcasz się w potężną maszynę do zabijania, która zabija tysiące wrogów na minutę.
Ten szybki rozwój i ogromna liczba wrogów sprawiają, że rozgrywka jest satysfakcjonująca i pełna adrenaliny – a grafika Jotunnslayer również robi dobre wrażenie na pierwszy rzut oka.
Efekty wizualne są znacznie lepsze niż u większości konkurencji, modele postaci są szczegółowe, a środowisko gry doskonale oddaje surową, mistyczną atmosferę nordyckiego mitycznego świata Jotunheim – ale najlepiej samemu sprawdzić pełną rozgrywkę!
Mimo tych wizualnych atutów, bliższe spojrzenie ujawnia, że gra tak naprawdę nie ma unikalnego punktu sprzedaży.
Jak zapewne wiesz, w tym gatunku zabijasz wrogów z perspektywy iso, zbierasz kule XP, wybierasz ulepszenia i kupujesz meta ulepszenia na koniec gry, które czynią cię trwale silniejszym.
Wybór postaci początkowo obiecuje różnorodność. W gotowej grze można wybierać spośród różnych postaci, takich jak mroczny mag, łotrzyk lub łucznik – w teście, w który graliśmy, dostępny jest jednak tylko klasyczny barbarzyńca.
Błyskawice i grzmoty – ale bez świeżego wiatru
Jednak początkowa radość szybko wyparowuje, bo rozgrywka jako całość nie jest zbyt innowacyjna i nie ma świeżych pomysłów
Sterowanie i podstawowa rozgrywka są właściwie bez zarzutu. Poruszanie się i skoki działają płynnie, a pierwsi wrogowie są szybko pokonywani i zbierane są kolejne poziomy.
Z każdym awansem można wybrać nową umiejętność lub ulepszyć już posiadaną. W Jotunnslayer otrzymujesz je od bogów – ale wybór jest nadal bardzo ograniczony. Thor daje ci błyskawicę łańcuchową, błyskawicę w kształcie litery X, posąg strzelający błyskawicami, błyskawicę podczas ataku i błyskawicę nova. Dokładnie to, czego można oczekiwać od Boga Gromu
Drugą boginią jest Freya, która rozdaje stosunkowo nudne pasywne talenty. Można również zainwestować punkty w klasę barbarzyńcy, aby odblokować różne ataki wręcz – i to wszystko.
Oczywiście test gry jest wczesną wersją, ale już teraz wydaje się, że gra nie będzie próbować niczego nowego później.
Spędzasz piętnaście minut na przebijaniu się przez niekończące się hordy wrogów, co kilka minut masz do wykonania mini-wydarzenia, a między rundami inwestujesz w ulepszenia, takie jak większe obrażenia, więcej życia lub większy promień zbierania. Nie ma nic bardziej 08/15 niż to.
Od tego czasu Vampire Survivors doczekało się niezliczonej liczby naśladowców, a wielu z nich udało się wyróżnić z tłumu własnymi pomysłami i fajną mechaniką. Niestety, Jotunnslayer nie jest jedną z nich. Zamiast innowacyjnego podejścia i zaskakujących elementów, gra oferuje solidne, ale nieciekawe wrażenia z rozgrywki i w rezultacie szybko staje się powtarzalna.
Nawet jeśli twórcy mają jeszcze czas na ulepszenie gry i wypełnienie jej nową zawartością, obecny stan gry nie daje wielkich nadziei. Ładna grafika czy nie, ale bez świeżych pomysłów i urozmaiconej rozgrywki, Jotunnslayer raczej nie zainspiruje na dłuższą metę – zwłaszcza jeśli grałeś już w znacznie lepsze tytuły z tego gatunku.
Zakończenie redakcji
Jotunnslayer: Hordes of Hel pozostawia mnie z mieszanymi uczuciami. Z jednej strony gra zachwyca fantastyczną grafiką i klimatycznym odwzorowaniem mitologii nordyckiej. Efekty są udane, modele postaci szczegółowe, a środowisko doskonale oddaje atmosferę Jötunheim.
Ta mocna prezentacja natychmiast urzeka i budzi wysokie oczekiwania – ale niestety gra pozostaje w tyle pod względem rozgrywki i innowacji.
Szybki rozwój od słabego wojownika do potężnej maszyny do zabijania w ciągu kwadransa oferuje satysfakcjonującą fantazję o mocy, ale podstawowa rozgrywka pozostaje co najwyżej przeciętna dla gatunku i ma niewielką głębię.
Brak prawdziwych unikalnych punktów sprzedaży i świeżych pomysłów sprawia, że gra blednie w porównaniu z innymi przedstawicielami gatunku.
Niemniej jednak wciąż pozostaje nadzieja, że deweloperzy wezmą się w garść przed planowaną premierą w czwartym kwartale 2024 roku. Na chwilę obecną Jotunnslayer oferuje atrakcyjną oprawę wizualną i krótką, intensywną rozgrywkę, ale do trwałej ekscytacji potrzeba więcej innowacji i głębi.
