Sukces Warhammera 40.000 rozpoczął się ponad 30 lat temu dzięki miniaturowym bitwom masowym. Dziś nie można sobie wyobrazić PC bez Kosmicznych Marines.
Warhammer 40,000: Chaos Gate – Daemonhunters, najnowsza odsłona serii gier Warhammer, ukaże się 5 maja 2022 roku i ponownie przeniesie Was w brutalny świat odległej, gorzkiej przyszłości. Każda z gier podkreśla jednak tylko część różnorodnego settingu science fiction Warhammera 40k.
W tym artykule przyjrzymy się szerszej perspektywie, Kosmicznym Marines i początkom gry w latach 80.
Table of Contents
Niekończąca się wojna bez nadziei
Wszystko wygląda naprawdę ponuro dla ludzkości w 41. tysiącleciu: Niegdyś promienne ludzkie imperium, składające się z ponad miliona światów, jest atakowane ze wszystkich stron. Jego przywódca, Bóg-Cesarz, leży zamknięty w swoim tronie na Terrze jako powoli gnijący trup i może zapobiec poważnemu atakowi demonicznych armii na rozpadające się imperium tylko dzięki swoim magicznym mocom psi. Jednak armia imperialna, składająca się z nadludzko silnych Kosmicznych Marines i oddziałów zwykłych ludzi, walczy na zbyt wielu frontach jednocześnie.
Na polach bitewnych przyszłości muszą stawić czoła różnorodnym demonom chaosu, żądnym walki orkom, eleganckim elfom kosmicznym, żarłocznym obcym stworom i mściwym androidom o metalowych szkieletach. Szkoda, że dodatkowo spora część Kosmicznych Marines zbuntowała się przeciwko Imperatorowi podczas Herezji Horusa dziesięć tysięcy lat temu i została skorumpowana przez Chaos, tak że teraz, jako zmutowani wojownicy, są również przeciwstawiani swoim dawnym towarzyszom broni.
Z powodu trwającej, wszechogarniającej wojny nie ma już rozwoju społeczno-kulturowego i postępu naukowego, a cywilizacja ludzka jest bliska upadku. Oprócz rosnących wpływów kultów złych bogów wynika to również z faktu, że wiele planet Imperium już od dziesięcioleci jest teatrem wojny i zostało odpowiednio zniszczonych
Na planetach, które nie zostały jeszcze zaatakowane, ludność cierpi z powodu ogromnych podatków wojennych i poważnie ograniczonych swobód obywatelskich, ponieważ rządy starają się zapewnić większe bezpieczeństwo. Jednocześnie eklezjarchia, reprezentująca wiarę w Boga-Cesarza, stara się za pomocą inkwizycji wyeliminować wpływ demonicznych kultów i heretyków na ludzkość.
W obliczu tak wielu zagrożeń szybko staje się jasne, że tej odwiecznej wojny nie wygrają ludzie. Mogą jedynie starać się wytrwać jak najdłużej, aby nie zgasło całkowicie światło nadziei. Tylko przemoc pomaga, i to w dużej ilości! W związku z tym wszystkie gry, książki i podstawowa gra planszowa Warhammer 40 000 są przede wszystkim o wojnie w wielu różnych aspektach.
Warhammer 40k dla fanów czytania
Dobre wprowadzenie do historii i świata Warhammera 40,000 oferuje seria książek „Horus Heresy”, która obecnie składa się z prawie 60 książek i jest dostępna w kilku antologiach, zarówno w wersji cyfrowej, jak i fizycznej. Ale niech to was nie zniechęci: już pierwsze tomy dostarczają sporo wiedzy o podstawowym konflikcie w świecie gry, Kosmicznych Marines i życiu zwykłych ludzi w tej nieprzyjaznej galaktyce.
Jeśli masz ochotę na coś mniej epickiego, możesz znaleźć pasjonującą lekturę o przygodach tytułowego inkwizytora w serii książek Dana Abnetta „Eisenhorn”. Godna polecenia jest również seria książek Abnetta „Duchy Gaunta”, w której śledzimy losy oddziału Armii Imperialnej pod dowództwem komisarza-pułkownika Ibrama Gaunta.
Historia sukcesu z lat 80-tych
Historia sukcesu Warhammera rozpoczęła się w 1983 roku, kiedy to projektanci gier Bryan Ansell, Richard Halliwell i Rick Priestley wydali pierwszą edycję gry stołowej „Warhammer: The Mass Combat Fantasy Role-Playing Game” dla angielskiej firmy Games Workshop.
W grze tej ludzcy rycerze, różne rasy elfów, orkowie, jaszczuroludzie, szczuropodobni skavenowie, krasnoludy i inne klasyczne stworzenia fantasy walczyli ze sobą w wielkich bitwach w świecie wzorowanym na prawdziwej Ziemi, z bronią inspirowaną średniowieczem i wczesnym renesansem oraz, oczywiście, z dużą ilością magii.
Od stołu do gier do komputera
Różne gry osadzone w tym samym świecie co Warhammer 40,000 urozmaicają akcję: Na przykład w makropoliach na futurystycznej, dystopijnej planecie „Necromunda” możesz walczyć z maksymalnie dziewięcioma członkami gangu. Ulepszasz je, zdobywając punkty doświadczenia w bitwach, a także zdobywasz surowce, sprzęt i terytoria dla wybranego przez siebie gangu. W ten sposób z bitwy na bitwę rozwija się dłuższa, dynamiczna historia.
W scenariuszu „Gorkamorka”, który w międzyczasie został przerwany, ścigasz się przez pustynny świat jako rywalizujący ze sobą orkowie na szalonych wozach, bronisz fortów, zbierasz złom, wymieniasz się więźniami i odkrywasz tajemnice świata.
Ponadto, wraz z „Wolnymi Handlarzami”, „Łowcami Cieni” i innymi, istnieją różne podręczniki zasad do gier fabularnych, które pozwalają wcielić się w kapitanów wolnych statków kosmicznych i ich załogi, Inkwizytorów i ich świty, Kosmicznych Marines, żołnierzy Imperium lub wyznawców Chaosu.
Gry planszowe takie jak „Space Crusade”, „Space Hulk” czy kolekcjonerska gra karciana „Dark Millenium” miały na celu udostępnienie Warhammera innym grupom graczy, ale odniosły raczej mieszany sukces. Dużo większą popularnością cieszyły się gry komputerowe i na telefony komórkowe osadzone w uniwersum Warhammera.
Do tej pory ukazało się 31 gier dla Warhammer Fantasy, siedem gier Age of Sigmar i całe sześćdziesiąt tytułów (w tym DLC) dla Warhammer 40,000. Wybór jest bardzo szeroki – od MMORPG (którego produkcji zaprzestano), przez strzelanki, aż po strategie czasu rzeczywistego z bitwami kosmicznymi – Warhammer 40,000: Chaos Gate – Daemonhunters to jedna z turowych gier strategicznych w stylu XCOM.
Battlefield: stół jadalny!
Co właściwie robisz w grze stołowej? Ta wersja Warhammera rozgrywana jest na wolnej powierzchni, zazwyczaj szerokim blacie stołu – stąd nazwa gatunku. Zwłaszcza duże armie potrzebują dużo miejsca, gdy doda się do tego zaklęcia i ataki obszarowe symbolizowane przez tekturowe dyski oraz rozbudowane ruchy oddziałów.
Blat stołu jest kształtowany w indywidualne pole bitwy przez obiekty terenowe, takie jak budynki, ruiny, grupy drzew i drukowane maty podkładowe z różnymi rodzajami podłoża. Efekty naziemne i różne opcje osłony dodatkowo zwiększają wymagania taktyczne bitew. Ponieważ niewielu graczy ma tak dużo miejsca w domu, sklepy Games Workshop regularnie organizują wieczory turniejowe po godzinach pracy, na które fani mogą przynieść swoje armie.
Generalnie, w rundzie Warhammer Fantasy lub 40,000, dwóch lub więcej graczy rywalizuje ze sobą swoimi armiami złożonymi z pomalowanych przez siebie figurek i stara się osiągnąć uzgodnione cele bitwy. Mogą one polegać na zmieceniu armii przeciwnika ze stołu, zdobyciu (i utrzymaniu) określonego miejsca na planszy, a nawet na wyeliminowaniu ważnego modelu z armii przeciwnika. Niektórzy organizują nawet turnieje z udziałem swoich ludzkich rycerzy z ludu bretońskiego, stosując specjalnie wymyślone zasady!
Wielkość armii, a tym samym ilość używanych modeli, jest ograniczona maksymalną wartością punktową uzgodnioną przez wszystkich uczestników przed bitwą i formowaniem armii. Każdemu modelowi odpowiada wartość punktowa określana na podstawie wyposażenia, umiejętności, wyuczonych zaklęć i siły bojowej. Na przykład, możliwe są armie z bardzo dużą liczbą słabych wojowników, którzy wykorzystują swoją masę jako przewagę i po prostu pokonują przeciwników.
Alternatywnie można polegać na wysoce wyspecjalizowanych małych grupach składających się z silnych modeli, gdzie każde niepowodzenie ma zauważalne konsekwencje. Częściej jednak mamy do czynienia z wyważoną mieszanką kilku silnych przywódców z rozsądną liczbą zwykłych wojowników. Ruchy bojowe wykonuje się w turach, podczas których gracze przesuwają swoje armie po planszy, rzucają zaklęcia lub ogłaszają efekty specjalne – aż do momentu, gdy jedna ze stron wygra.
Jednak hobby związane z Warhammerem nie żyje tylko ze wspólnej walki: dla wielu osób „przed”, czyli malowanie figurek i budowanie elementów terenu, jest równie ważne lub nawet ważniejsze niż bitwa, która następuje później.
Zarówno na Twitchu, jak i na YouTube istnieje aktywna społeczność, w której poprzez tutoriale i livestreamy można nauczyć się malowania i budowania, a także obejrzeć, jak szczególnie utalentowani artyści tworzą skomplikowane figurki. Artyści używają hashtagu paintingwarhammer do oznaczania swoich aktualnych prac na Instagramie. Games Workshop organizuje również coroczne konkursy malarskie, w których najlepsze prace są nagradzane i prezentowane w miesięczniku hobbystycznym Warhammer „White Dwarf”.
Ciemne, ponure, ponure
Z hasłem „W ponurych ciemnościach dalekiej przyszłości jest tylko wojna”. („W mrokach dalekiej przyszłości nie ma pokoju”). Warhammer 40,000 jest reklamowany do dziś. Ten pesymistyczny, ponury i mroczny projekt świata gry osadzonego w alternatywnej przyszłości Ziemi w decydujący sposób ukształtował pod koniec lat 90. termin gatunkowy „grimdark”, w którego scenariuszach nikt nie postępuje honorowo i obowiązuje tylko prawo silniejszego.
Seria książek fantasy „Pieśń lodu i ognia” George’a R. R. Martina, która została sfilmowana jako serial telewizyjny „Gra o tron”, jest jednym z najbardziej znanych na świecie przedstawicieli gatunku, podobnie jak trylogia filmowa „Batman” Christophera Nolana.
Superbohaterowie przyszłości
Skoro już jesteśmy przy temacie wojny: W dalekiej przyszłości po stronie ludzi walczy się głównie prostą piechotą, pojazdami bojowymi, mechami zwanymi „Tytanami” oraz różnymi legionami Kosmicznych Marines. Ale o co chodzi z Kosmicznymi Marines?
Po wyhodowaniu na potrzeby kampanii podboju przez Imperatora, całkowicie męscy wojownicy Adeptus Astartes zostają przekształceni w genetycznie zmodyfikowanych superwojowników poprzez wszczepienie im dodatkowego organu ze specjalnymi genami. Nawiasem mówiąc, to właśnie zwykli obywatele Imperium jako pierwsi nazwali Astartes Kosmicznymi Marines.
Kosmiczni Marines, o średnim wzroście od 2,10 do 2,30 metra, z wszczepionymi w skórę serwomechanizmami, ostrym zapachem ciała opartym na amoniaku, ekstremalną muskulaturą i wydłużonymi rysami twarzy, są nie do odróżnienia od zwykłych ludzi.
Krew superwojowników potrafi filtrować większość toksyn, a superwojownicy leczą rany wielokrotnie szybciej niż zwykli ludzie i mają lepszy refleks. Są to najlepsze warunki do przetrwania nawet najcięższych bitew! Jeśli wrogowi nie uda się zabić Astartesa, jest on nieśmiertelny dzięki manipulacji genetycznej – nie może się starzeć ani chorować. Po śmierci Apothecarii, medycy Kosmicznych Marines, wydobywają genetyczne nasienie z poległych wojowników, aby można było z niego wyhodować nowych Kosmicznych Marines.
Superludzie czy nieludzie?
W porównaniu z normalnymi ludźmi, życie Astartów skupia się wyłącznie na tym, co przynosi im korzyści w walce: Ich sposób życia odpowiada dobrze zorganizowanej codziennej rutynie mnichów bojowych, a poszczególni wojownicy traktują się jak bracia, włącznie z życzliwą rywalizacją między rodzeństwem, poprzez którą napędzają się wzajemnie do lepszych wyników. Dzięki swojej dyscyplinie Kosmiczni Marines w dużej mierze ignorują niepokojące odczucia, takie jak strach, są też bardzo dumni ze swoich umiejętności, a ich silna wiara w siebie rzadko sprawia, że rozpaczają nawet w najtrudniejszych sytuacjach.
Z drugiej strony, ich popęd płciowy został z nich w dużej mierze wyhodowany i wyraża się jedynie w pragnieniu, aby ich własne nasienie genetyczne zostało przekazane przy tworzeniu nowych Kosmicznych Marines. Choć w różnych książkach wielokrotnie opisywano, że są atrakcyjni dla kobiet i stają się obiektem flirtów, Astartes nie radzą sobie z tego rodzaju zachowaniami społecznymi i reagują co najwyżej pewnym instynktem obronnym.
Każdy zakon ma swój własny schemat kolorów i cnót, które wojownicy szczególnie naśladują w walce, a także przywódcę zwanego Primarchą, który jest nierówno wyhodowany dla siły. Na przykład szanowani Ultramarines starają się szczególnie skutecznie wdrażać taktykę nauczaną w Codex Astartes i walczyć w zdyscyplinowany sposób. Żelaznoręcy działają wyjątkowo logicznie i gardzą słabością ciała; wielu z ich wojowników zastępuje nieuszkodzone części ciała bionikami, aby doskonalić się. Kosmiczne Wilki szukają przede wszystkim chwały w walce i prezentują szczególnie dziki i agresywny styl walki – i tak dalej.
Wraz z rycerzami przeciwko demonom
Wśród czternastu lojalnych wobec Imperium zakonów Space Marine, które obecnie znajdują się w świecie gry, Szarzy Rycerze, z którymi wyruszasz w Warhammer 40,000: Wrota Chaosu – Łowcy demonów, są prawdziwym wyjątkiem.
Podczas gdy zwykli Kosmiczni Marines mogą zostać skorumpowani przez podszepty sił Chaosu, Szarzy Rycerze zostali wyhodowani z materiału genetycznego szczególnie odpornych Legionistów. Ponieważ wszyscy oni są ukrytymi psionikami, podczas tworzenia otrzymują mentalną tarczę, która czyni ich niepodatnymi na Chaos. Choć Astartes są silni w walce, to ich duma i bitewny szał sprawiają, że są podatni na wpływ ciemnych mocy.
Szarzy Rycerze służą wyłącznie Bogu Imperatorowi jako łowcy demonów, działając w ukryciu i używając w walce specjalnej broni. W Daemonhunters będziesz używać psionicznych mieczy, lanc, młotów oraz dostępnej tylko dla Szarych Rycerzy zbroi Aegis, na której pieczęcie czystości, zaklęcia i runy ochronne mają wspierać użytkownika w walce z istotami spaczonymi. Najlepsze warunki wstępne, aby naprawdę zmieść z powierzchni ziemi paskudną rasę demonów – od 5 maja 2022 r. możesz sprawdzić, jak dobrze radzisz sobie jako przywódca grupy Szarych Rycerzy.
