Czasami tworzenie gier może być tak proste Nie są potrzebne żadne przełomowe nowe pomysły ani twórcze wynurzenia. Czasami najbardziej oczywiste rozwiązanie jest jedynym słusznym. Przynajmniej tak wyobrażamy sobie proces myślowy stojący za grą Warhammer 40,000: Darktide – prosty i nieskomplikowany.
Pracownik Fatshark 2: „O tak, są miecze z piłą łańcuchową i demony, to super zmiana!”.
Od znakomitego Vermintide 2 do futurystycznego quasi-sequela Darktide dzieli nas tylko mały skok, ale fani serii 40k bez wątpienia podziękują deweloperowi Fatshark za użyczenie swojego doświadczenia w świecie sci-fi, który często jest sponiewierany tylko kilkoma pierwszorzędnymi konwersjami gier.
GlobalEsportNews zdążyło już rozegrać kilka gier testowych w Warhammer 40,000: Darktide. Wyjaśniamy, co tak naprawdę zmieniło się w stosunku do Vermintide 2 – i co Fatshark musi jeszcze poprawić przed premierą 13 września 2022 roku.
O czym jest Warhammer 40k: Darktide?
Miasto-rój Tertium jest atakowane: Chaos rozprzestrzenia się na 90-miliardowej planecie-miasto. Zły bóg Nurgle, który ostatnio sprawiał kłopoty wChaos Gate: Daemonhuntersużywa plagi, aby zamienić dobrych obywateli w agresywne demony-zombie.
Ponieważ walka z bezdusznymi hordami wymaga wielu wojowników, Imperium zwraca się ku wykorzystaniu więźniów jako mięsa armatniego.Jak czterech z nichpodejmie walkę w kooperacyjnej strzelance Darktide, do wyboru są następujące klasy:
- Veteran (klasyczna strzelanka)
- Zealota (szybki wojownik walczący wręcz)
- Psykker (mag z zaklęciami kontroli tłumu)
- Ogryn (czołg z ciężką bronią)
Wszystkie postacie mogą zarówno uderzać z bliska, jak i zadawać obrażenia na odległość za pomocą broni dystansowej, ale mają jasno określone mocne i słabe strony. Jednak w grze wieloosobowej (lub w trybie solo z botami) nie wszystkie cztery klasy muszą być reprezentowane, zamiast tego możesz eksperymentować: Jak się gra, na przykład, z czterema Zealotami wywijającymi młotami wojennymi na linii frontu? Albo z dwoma Psykkerami osłanianymi przez dwóch Ogrynów?
Możesz stworzyć kilka postaci i rozwijać je w ciągu kilku gier o czasie rozgrywki wynoszącym od dziesięciu do dwudziestu minut.Rozbudowany edytoroferuje liczne opcje ustawień kosmetycznych, możesz bardzo precyzyjnie dostosować swoją bohaterkę lub bohatera, a nawet nadać jej lub jemu jedną z kilku predefiniowanych historii tła.
W grze bohaterowie często wygłaszają zabawne komentarze, a nawet dyskutują ze sobą, co rozluźnia rozgrywkę. Zapowiedź atmosfery panującej w grze można zobaczyć na nowym zwiastunie:
Dzięki młotowi wojennemu Zealota, Darktide gra się prawie tak samo jak Vermintide. Nie ma przyjaznego ognia, ale postacie skarżą się, jeśli celujesz do nich zamiast do wrogów. Ludzie zarażeni chaosem przypominają zarażonych z gry Left 4 Dead. Gra jest równie gorączkowa, zwłaszcza na wyższych poziomach trudności.
W zależności od Twojego poziomu, gra zawsze oferuje Ci nowe warianty znanych misji, w których dwa czynniki „Wytrzymałość” i „Częstotliwość” mogą wzrastać w pięciu etapach. Jeden z nich decyduje o tym, czy napotkasz tylko zwykłych zombie, czy też elitarnych przeciwników z tarczami i specjalnymi umiejętnościami. Druga określa, jak często pojawiają się wrogowie.
Przełączanie się między walką wręcz i dystansową działa sprawnie, reakcja na trafienie jest satysfakcjonująca, a klasa i specjalna umiejętność broni urozmaicają i urozmaicają taktykę zadawania ciosów. Raz po raz pojawiają się specjalne wydarzenia, w których musisz na przykład zwierać terminale, podczas gdy ze wszystkich stron nacierają na ciebie hordy wrogów.
Fatshark wysłuchał opinii graczy Vermintide 2 i wprowadził więcej dynamiki do tych sytuacji. Na przykład, ponieważ kolejność terminali zmienia się przy każdym przechodzeniu gry, nie można już nauczyć się całości na pamięć. Dyrektor SI w tle również wysyła w kierunku grupy różnych mini-bossów.
Dla kogo jest interesujący Darktide?
Oczywiście, jeśli grałeś w Vermintide 2 przez ponad 100 godzin i nie jesteś przywiązany do scenerii fantasy, musisz przynajmniej spróbować kolejnej kooperacyjnej strzelanki Fatshark. Ale nawet jeśli zawsze nie lubiłeś shoot-’em-upów i jesteś szczególnie entuzjastycznie nastawiony do uniwersum W40K, możesz tu zajrzeć. Ponieważ rozgrywka nie jest pippifax, ale w żadnym wypadku nie jest tak szybka i spocona jak w Doom Eternal.
Jako psyker lub jedna z innych klas walki na odległość możesz się wycofać i wygodnie załatwiać najgroźniejszych przeciwników z dystansu, podczas gdy twoi towarzysze robią wyłom w masie wroga za pomocą zwinnego palca spustowego.
Co nam się podoba do tej pory? Co nadal pozostaje niejasne?
Co nam się podoba do tej pory?
- Projekt poziomów jest pięknyciemny i klimatycznyjak przystało na Warhammera. Wrogowie wyglądają odpowiednio obrzydliwie.
- Strzelanie i uderzanie to dobre uczucie.
- Klasyna pierwszy rzut oka wydają się bardzo różne i dobrze się uzupełniają.
- Twoja postać zdobywa kolejne poziomy i odblokowuje ulepszenia (zbroja jest czysto kosmetyczna).
- Dodatkowo istniejeWeapon Crafting , gdzie możesz przenosić swoje ulubione efekty do innych broni i instrumentów haudrauf. Inaczej niż w Vermintide 2, potrzebne zasoby znajdziesz bezpośrednio na poziomach.
Co jest jeszcze niejasne?
- Różnorodnośćjest jak na razie największą wadą gry, zarówno pod względem wizualnym (industrialny wygląd poziomów może się znudzić), jak i rozgrywki (czy Fatshark oszczędza kolorowych orków i innych fajnych przeciwników oprócz nieco nudnych zombie na potrzeby DLC?).
- Obecnie powrót do lobby po porażce (wszyscy czterej gracze umierają i nie mogą się nawzajem ożywić),bezpośredni restartnie jest możliwy. Twórcy gry rozważają obecnie zmianę tego stanu rzeczy.
Wniosek redakcyjny
Wystawa z okazji premiery Darktide była dla mnie wyjątkowym momentem, ponieważ trzy miesiące po długiej kontuzji palca mogłem po raz pierwszy zagrać w strzelankę pierwszoosobową z użyciem WASD. Może właśnie dlatego tak bardzo podobał mi się Darktide? Nie, bzdury z sosem krwi, gra jest na najlepszej drodze do stania się najlepszą strzelanką 40k nawet bez urazów palców. W końcu nie ma zbyt dużej konkurencji, ostatnim przedstawicielem była Necromunda: Hired Gun. Ale nie żartujmy: podoba mi się sposób, w jaki Fatshark zaimplementował Vermintide 2 do nowego scenariusza i miejscami go ulepszył – oryginał i tak był już naprawdę bardzo, bardzo dobry. Mam jednak nadzieję, że twórcy mają w zanadrzu kilka niespodzianek i atrakcji wizualnych na kolejnych poziomach, w przeciwnym razie zarówno wrogowie, jak i otoczenie mogą stać się na dłuższą metę zbyt ponure.
